پیام مدیریتی

  پیام مدیریت             

در دنیای امروز، تعلیم و تربیت فرزندان در سطح کلان و آموزش و پرورش کودکان، نوجوانان و جوانان در سطح رسمی، تنها و منحصراً یک 

متولّی ندارد و حیطه ­ای گسترده­ تر از ساختار اداری آموزش و پرورش را شامل می­شود. به­ عبارت دیگر، تعلیم و تربیت؛ زمان، مکان، 

فرد، شرایط و امکانات و ... را در نور دیده و از همین روست که روزبه ­روز علمی­ تر و فنی ­تر می­شود و یقیناً با دانش دیروز، امروز، نمی­ 

توان دانش ­آموزان فردا را به بالندگی و شکوفایی رسانید. شرط لازم، احراز بایستگی­های ضروری و حرفه­ای از سوی تمام کسانی است 

که با مقوله آموزش و پرورش سروکاردارند و در حوزه مدرسه، شامل سه ضلع اولیاء، مربیان و محتواهای آموزشی (و امکانات) می­شود. 

تعهدی که بر این «مثلث یاددهی»، مترتب است می­تواند دو جنبه باشد: اول) ما می­خواهیم دانش­آموزانی داشته باشیم که در همه 

ابعاد علمی، زیباشناختی، فلسفی، اخلاقی و معنوی رشد یابند و «مالک یادگیری» خودشان باشد؛ نه «امانتدار زمانی» و البته آن­هم، 

زمانی کوتاه مدت! دوم) دانش­آموزان را برای محیط­های کاری و اجتماعی آماده سازیم. آن­ها باید برای یک دوره­ی زندگی آماده شوند، نه 

فقط برای گذراندن زندگی، بلکه برای «یادگیری همیشگی» یادگیری برای زندگی کردن و با هم بودن و احساس نشاط و امید از کسب 

موفقیت و حصول شکست­ها.

 سعی برنامه­ریزان آموزشی و تربیتی این واحد اموزشی، بر این بوده و هست که با «داد و ستد» علمی-کاربردی 

دانسته­ها و یافته­های خود در محیط آموزشی و بیرون از آن، دائماً در حال ارزیابی، بازسازی و نوسازی اندیشه­ها و مهارت­های خود 

باشد و در این راستا با ممانعت از یکنواختی، روزمرگی و رخوت؛ سعی در شادابی «سیستم یادگیری» دارد. چه این­که باور دارد، «مرگ 

اندیشه» در «قناعت» و «رکود فکری» است. آنچه به­دست آورده­ایم، حاصل همفکری، همکاری، همسویی اولیای ارجمند، همکاران 

گرانقدر و دانش­آموزان عزیز و همچنین نظرات ارزشمند اساتید بزرگوار تعلیم و تربیت بوده است و امیدواریم به لطف الهی گام­های 

            بلندتری به­سوی اهداف عالی­تر برداشته شود.

 زهرا کربلایی صادق   

مدیریت اموزشگاه شایسته